دومینوی بعدی

آنها که رفتار رهبر انقلاب را حداقل در ده سال اخیر زیر نظر داشته اند شاید در این نکته متفوق القول باشند که وی به ندرت ضربه و بی احترامی ای را بی پاسخ می گذارد. بهتر بگویم شاید بتوان گفت وی بندرت کینه ی چنین افرادی را فراموش می کند، محکومیت نا عادلانه احمد زید آبادی و رفتاری که با وی پس از دستگیری شده است و عدم دادن مرخصی به وی تنها ظن درست ناظران را در این مورد تقویت می کند. کم نیستند افرادی که فکر می کنند رفتار وی پس از انتخابات ریشه در مشکلات دیرینه وی با موسوی داشت.

امّا این فرزند خلف وی، محمود احمدی نژاد دهن کجی نموده و وزیر مورد علاقه وی را در حین انجام وظیفه به نحو ناشایستی برکنار نموده است. بر اساس الگوی رفتاری وی بعید است که این رفتار بی پاسخ بماند و در حقیقت نشانه های این رفتار در چندین پروژه اصولگرایان حلقه به گوشش دیده می شود. سخنان آتشین توکلی در رد رحیمی، رای اعتماد به وزیر پیشنهادی خارجه و استیضاح وزیر راه محل هایی هستند که می توان انتظار ضربه رهبر را داشت. این بار برخلاف همیشه وی چندان منتظر نخواهد بود و برخلاف احمدی نژاد به مدت طولانی وی را تحت فشار قرار خواهد داد. می بایست منتظر سقوط دومینوی بعدی باشیم تا قرعه به نام که افتد، رحیمی، بهبهانی، یا صالحی.

صالحی در حاشیه امن تری به سر می برد، بهبهانی ضربه کاری نیست و رحیمی پاشنه آشیل.

معقول ترین گزینه رحیمی به نظر می رسد، باید دید.

آنچه کسی ندید

 متکی وزیر امورخارجه دولت  دهم که همگان رمز پایداریش در کابینه لرزان احمدی نژاد را می داند، هفته پیش به طرز توهین آمیزی به هنگام ماموریت در سنگال برکنار شد. برای اوّلین بار احمدی نژاد در پیام عزل و نصب خود اشاره به موادی از قانون اساسی کرد که وی را مجاز به چنین عزلی می کرد. این اشاره به نظر یادآوری بود برای او که طی این سالها به ظاهر فراموش کرده است که طبق قانون وزیر امور خارجه نیز نظیر سایر وزرای کابینه می بایست توسط رئیس جمهور انتخاب شود. امّا چه باعث چنین رفتار پرشتابی از جانب احمدی نژاد شد؟ آیا احمدی نژاد امکان عزل متکی در تهران را نداشت؟

از نظر من رمز عصبانیت احمدی نژاد را می بایست در این گفتگو جستجو کرد . وقتی که دستگاه دیپلماسی بیت به طور جداگانه و پیش از مذاکرات مهم و حیاتی آینده دست به کار می شود. احمدی نژاد شاید به درستی معتقد است که دولتش هزینه های سنگینی در این پرونده داده است و اکنون که به نظر می رسد فرصت نهایی برای سازش فراهم شده است،  نمی تواند ببیند که بی نصیب مانده است و چه چیزی بهتر از عزل متکی عنصر تحمیلی بیت رهبری می تواند عصبانیت وی را نشان دهد و متذگر شود که قاعده بازی را نیز می شود بر هم زد. می توان وزرای تحمیلی را برداشت. در حقیقت این دومین وزیر کابینه است که احمدی نژاد در پی دهن کجی به بیت رهبری عزل می کند و شاید اگر بازی خیمه شب بازی کردان را هم منظور کنیم، این سومین وزیر است. و چه رقمی است این 3 که همه می دانیم بازی تازه شروع می شود.

پیش از شما
به سان شما
بی شمارها

با تار عنکبوت
نوشتند روی باد
کاین دولت خجسته جاوید زنده باد